Zerrin’im, canım, ciğerim, kolum, kanadım, anam, babam, arkadaşım, dostum, varoluş sebebim. Rabbim sana nasıl bir yürek vermiş, ne derinlliği, ne büyüklüğü ölçülere sığmıyor! Kaç asır önce geldin de bu temizliğe eriştin? Her gün itilen, dövülen, tekmelenen, göğsüne kazmalar vurulan, gene de bağrına düşen bir tohumdan yüzlerce veren toprak ana gibi bağışlayıcı ve cömertsin. Bir insanın şansı ne olabilir? Para mı? Sağlık mı? Şan şöhret mi? Mevkii mi? Yoksa ruhuyla, bedeniyle, aklıyla gerçekten insan olmuş insanlar mı? Ne kadar şanslıyım ki sana ve Sinan’a sahibim. Elimi hiçbir koşulda bırakmayan iki muhteşem master. Allah herkese nasip etsin İnşallah!
One comment on “Zerrin’im”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
Bence onlarda cok sanslilar onlarin hayatinda oldugun icin .