Tülay 1

Biz birer kar tanesiydik, yere indik;

Toprak kapılarını çoktan kapatıp yatmıştı;

Buz olduk, sabırla kapısında bekledik;

Bahar geldi, toprak ana kucak açtı tüm bekleyenlerine;

Süzüldük içeriye, yolda su verdik ağaç köklerine;

İndik dünyanın göbeğine, buluştuk atalarımızla;

Sonra kaplıca, maden suyu, akar su ve deniz olarak çıktık yeryüzüne;

Nem olduk, buhar olduk, yükseldik gök yüzüne…

One comment on “Tülay

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.