Yaklaşık bir aydır kendimi kötü hissediyorum.
İçime kaynar sular doldurulmuş gibi.
Halim yok uyumak istiyorum. Başkada bir şey istemiyorum, bu bile benim için rahatlık değil.
Her gözümü açışım bir felaket demek. Ardı arkası kesilmeyen salya sümük temizlemeleri bitmiyor. Sonra doğal olarak boğazım şişiyor, kanıyor, kuruyor.
Bunlarda başka sorunları getiriyor. Gözümü sil, burnumu sil, tuvalete götür,başımı kaşı vs. vs. Sinan baymış vaziyette. Bende bütün bunlardan başka birde her dakika firça yiyorum.
Ne komik arsız oldum galiba. Çünkü kızamıyorum kimseye. Benim doktorlardan biri her beni gördüğünde “halamı gülebiliyorsun” diyor.
Nasil anlatacağım ona, anlatsam anlarmi?
Anlamaz, anlasa böyle soru sormaz.
Benim nerede olduğumu bilebilirmi? Ölüme ne kadar mesafedeyim söyleyebilirmi?
Söyleyemez!
Öyleyse yorumda yok.
Ben durumumu ve yerimi biliyorum.
Bu kadari yeterli.