Dün annem “Unutdum geçmişte yaşadığım zorlukları, yaşlılığım iyiydi, memnundum halimden ta ki sen hastalanana kadar. Artık her anım acıyla, üzüntüyle, ağlayarak, dua ederek geçiyor” dedi. Herkesin annesi güzeldir, hele de kıymeti bilinirse. Benim annem su damlası gibidir, içi dışı berrak. Belki duaları kaderimi değiştiremedi ama el açıp başını göğe çevirince duaları arşın perdesini yerinden kaldırır. Okunan hiç bir dua boşa gitmez, vardır yaradanın bir bildiği. Üzülüp ağlamayın, öyle ya da böyle geçiyor zaman. Nasip, kısmet, ne diyelim ilahi takdir.
One comment on “Ne Denirki?”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
Analar evlatlarinin iyiligi icin neler vermezki!! Anneciginin senin hastaligini kabul etmesi mumkun degil. Allah ona guc versin, dualari bosa gitmesin.