Dayanamıyorum çok stres oluyorum, hergün aynı kabus.
Kapana yakalanmış, arada bir ciyaklayan fare gibi sesimle, dev uykusuna yatmiş olan Sinan’i uyandırmak için bağırıp duruyorum.
Her yanımı ateşler basıyor, kan ter içinde kalıyorum. Kalp atışlarım hızlanıyor, şimdi canım çıkacak sanıyorum. Ama nerde bende o şans!
Gidişata bakılırsa daha zor günler ufuktan el salliyor. Ne diyeceğimi bilemiyorum, hayırlı bir şey olur inşallah.