Ben insan olmaktan çıkmış vaziyetteyim. Bu kadar zorluğa katlanıyorum yaşamak istediğimdenmi sanki!! Ölmek için hergün yalvarıyorum. İki sebebim varki canımdan aldığım nefesten bıktırdı.
Biri beslenmek, tek birşey veriliyor zaten. Beslenme direk ince bağarsaktan yapılıyor onun için birkaç dakika içinde kana karışıyor. Elim ayağım çözülüyor, saatlerce mide bulantısı çekiyorum. Kusmaya çalişiyorum, nasil kusayım midemde birşey yokki.
Öbürü, 24 saat ağzımda kağıt havlu ile yaşıyorum. Kimse bunun ne kadar yıldırıcı, bıktırıcı olduğunu anlayamaz.
Rabbim Hz. Muhammed aşkina, Hz. Ali hatrina, 12 imamların yüzü suyu hürmetine, duy sesimi dön yüzüme bak. Al bu yükü omuzlarımdan, alki bende Sinan’a, Zerrin’e ve anneme verdiğim yükleri geri alabileyim.
Yarabbim, kuş uçmaz, kervan geçmez bu tozu taşa dönmüş yollarda kaç kere deri değiştirdim? Patlayan yanar dağın durdurulamayıp akıp giden lavları gibiyim. Göz görmek istiyor, gönül katlanmak istemiyor bu acılara daha fazla.
Duy beni Ya Resul Allahim duy beni.