Ne kadar sıcak bir yaz gecesi… Gecenin hayli ilerlemesine rağmen her yerden sıcaklık yayılıyor. Foça’dayız. Denize sıfır bir yerde, çam ağaçlarının altında şezlonglara uzanmış, yıldızlara bakıyoruz. Ne kadar çoklar! Nerdeyse her 10 dakikada bir yıldızlar kayıyor.
Daha önce böylesini görmemiştim. Gecenin siyahını alan denizin üstüne Ay gümüş renkli nakışlar yapmış, tıpkı çeyizlik örtüler gibi.
“Ay, dolunay, ne kadar da yakın görünüyorsun! Bir kaç adım atıp elimi uzatırsam sanki tokalaşabilirmişiz gibi seninle… Hep gece çalışmana rağmen hiç uykun yok!”.
Ne güzel bir şey Ay olmak! Her akşam usulca yatağından kalkıpta kapı aralığından süzülerek dışarı çıkmak; orda seni bekleyen uçurtmayla yukarıya yükselip yerini almak; sabahlara kadar gökyüzünün bahçesinde yıldızlarla oynamak; kuyruklu yıldızla, komşu gezegenlerle tanışmak; burçlarla sohbet edip belki yükselenleri hakkında dedikodu yapmak; sonra tan yeri ağarırken geri dönüp usulca yatağına dönmek.