Benim ağlamam yasak. Bu ne kadar ağır bir sınav! Gözyaşı bile dökemiyorum… Oysa gökler bile ağırlaşıp, kararan bulutlara ağlaması için izin veriyor; yağmur yağdırıp, gökyüzünün rahatlamasını sağlıyor. Benim, bu ağırlaşan, taşınması zor olan ruhumun yükünü atmam niye bu kadar zor? Oysa ağladığım zaman, gözümden birer çiğ tanesi olarak düşen yaşlar, kırılıp dağılan inci kolyeler gibi hüznümü dağıtıyorlar.
Ağlamak 1
One comment on “Ağlamak”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
Zehra canım ,canım canım demek ne kolay ,ama neye yarar canım , onun için birsey yapamadıktan sonra Zehra’cım suan sana sarılmayı çok isterdim yanımda kalmanı seninle ilgilenmeyide cok istemiştim fakat kabul görmedi… itiraf edeyim oysa ben bu ailede ençok Zehrayı sevdim Zehra çok farklı biridir .onu ilk gördüğümde elinde bir makas yastık doldurmak için sünger kırpıyordu ,gözgöze gelmiştik deriiiin simsiyah gözleri vardı,o simsiyah gözlerden gülüş nasılda fışkırır ,Rabbim simsiyah gözlerden böyle güzel bir gülüşü sadece Zehra için verdi sanki ,herzaman çok çalışkan herzaman enerji doludur.gene çok çalışkan vucudu prangada gözleri çalısıyor.Zehra’cım sana YA ŞAFİİ ismi şerifi hürmetine Rab’bimden şifalar diliyorum.o güzel yüreginden sevgi hiç eksilmesin kış güneşi gibi ısıt daima sevdiklerini seni sevgimle kucaklıyor ve öpüyorum …Gülümser