Çok uzun zaman Rabbime dualar ettim, adaklar adadım iyileşmek için. Sonra iyileşmeyince, bu sefer ölmek için dua etmeye başladım. O da olmayınca düşündüm, nerde hata yapıyorum diye. Öyle ya, koskoca dünya dualarla ayakta duruyor, benim dualarım niye beni iyileştirmesin? Uzun bir düşünmeden sonra şu karara vardım ki, sürekli Allah’tan bir şeyler istiyoruz: Şunu versene, bunu versene; onu öyle yap, böyle yap… Allah’a işini öğretmeye çalışıyoruz. Hz. İbrahim’i ateşe attıkları zaman, Hz. Cebrail “Ey İbrahim, Allah’a iletmemi istediğin birşey var mı”? İbrahim “Niye, Allah beni görmüyor mu ki haber göndereyim?” demiş. Ben de artık şöyle olsun, böyle olsun demiyorum.
Diyorum ki:
“Ey alemlerin Rabbi… Sen her şeyi gören ve bilensin; sen bizim icin hayırlı olan kapıların açılmasını nasip eyle; sana inanan, sana sığınan, senden yardım için el uzatıp, kalbini açan biz nacizhane kullarının elini boş çevirme; hayırlı olanı kısmet et.”