Karınca çantasını koluna takmiş hızlı hızlı yürüyordu. Arkasından bağıran Sivrisineğin sesiyle durdu. Sivrisinek Karincaya “nedir bu acelen deminden beri bağırıyorum duymuyorsun” dedi. Karinca kusura bakma duymadım dedi. “Bizim çocuklar, torunlar epey kalabalık olduk. Ev küçük sığmıyoruz, birkaç oda ilave yaptıracağım. Meydandaki kahvede yeni mezun mimarlar var. Ucuz olur diye onlardan biriyle anlaşmaya gidiyorum.” dedi. Sivrisinek “bende dün akşam ilaçlı gaz saldırısına uğradım” dedi. Karinca: “kusura bakma ama, bu kadar yer varken sizde gidip insanları bunaltıyorsunuz, yapmayın” dedi. Sivrisinek biraz bozulmuş olarak uzaklaştı. Hemen kıyıdaki Solucan biz kuşlara yem olmamak için kafamızı dışarı çıkaramıyoruz, sineğin keyfine bak diye sitem etti. Karınca: “bırakın söylenmeyi, herkesin farkli yaşam alanı var. Birbirinizle uğraşmayın; hadi kolay gelsin geç kaldım” deyip yoluna devam etti.