Can’ın okulunda yoğun bir çalısma vardi. O hafta ağac bayramıydı. Öğretmenleri bir ay önceden “Her Çocuk Bir Fidandır” kampanyası başlatmıslardı. Öğrencilere ağacların doğada ne kadar önemli olduğu anlatılıyordu.
Ögretmen dediki: “Çocuklar ağaclar kökleriyle toprağı tutar onların kayıp gitmelerine izin vermezler. Havadaki karbondioksiti alıp oksijen vererek kirliliği temizlerler. Orman olan yerlere daha cok yağmur yağar. Ağacların üstünde bir sürü hayvan yaşar. Ağaclardan kalem, kağıt, ve diğer çesitli eşyalar yapılır”. Çocuklar şiirler okudular. Can o akşam bütün öğrendiklerini evdekilere anlatmıştı.
Ertesi gün okula gelen otobüslerle ağacların dikileceği yere gittiler. Çok kalabalıktı, başka okullardan gelen öğrenciler ve yardım eden görevlilerde vardı. Herkes ağacını özenle dikti. Vakit çok çabuk geçmişti. Tekrardan otobüslere binip, üzerlerine düşen görevi başarı ile yapmanın sevinci ile geri döndüler.
Can, ben bunu her sene yapmalıyım diye kendine söz verdi.