Ben, ne yazarım, ne şairim, ne de bu konularda eğitimim var. Gözlerimin dışında bütün hayat bağlarımı kaybetmiş bir ALS hastasıyım. Bu kitap, benim sessiz çığlıklarımın yazıya dökülmüş hali. Yazmaya başlamadan önce, sadece benim bildiğim isyanlarım, kabul edişlerim, red edişlerim, sevdiklerim ya da sevmediklerimin düşünce haliydi. İstedim ki, herkes anlasın.
İnsanlar var, birbirinden uzak aynı gönüllerde; insanlar var, birbirinden uzak aynı evlerde. Zor günler, bizim nerde olduğumuzu belirliyor.
Ben bu kitabı, beni her halimle kayıtsız şartsız, her zaman gölgesinde barındıran koca çınar anneme; beni bir saniye yalnız bırakmayan, varlığıyla benim elim, gözüm, sesim olan kocama ve mesafeleri yalanlayan, dünyanın her yerinden elime ulaşıp tutan ablama ithaf ediyorum.
Zehra Akbağ Madenli